Nee, de SUV of Crossover van Ferrari die vooral NIET als zodanig mag worden aangeduid, is bepaald geen slanke sportwagen met z’n gewicht van bijna 2200 kilogram. Maar het is wél een hele echte Ferrari. En toch; als je erop moet zetten dat het een volbloed (‘purosangue’) is, ga je twijfelen…
Hoeft niet hoor, deze vierpersoons Ferrari met vierwielaandrijving is niet de eerste Ferrari die plaats biedt aan vier personen en die vierwielaandrijving heeft, maar het is wél de eerste Ferrari die de schijn (van het geen echte sportwagen zijn…) een beetje tegen heeft. Want hij is meer dan twee meter breed, bijna vijf meter lang en twee centimeter hoger dan een… VW ID.3.
Desondanks blaast deze Ferrari werkelijk iedereen uit zijn of haar sokken met zijn verschijning: het is gewoonweg een even fraaie als indrukwekkende auto. Niet direct in een hokje te plaatsen, maar bovenal de eerste Ferrari die je een volwaardige vierzitter mag noemen, met prachtige individuele ‘sportstoelen’ voor degenen die het voorrecht hebben achterin te mogen plaatsnemen. Uiteraard kunnen de rugleuningen van die stoelen worden platgelegd om een riante laadruimte te creëren (voor ski’s is een speciale drager leverbaar). Dat Ferrari echt z’n best heeft gedaan een praktische auto te maken, moge blijken uit de tegengesteld openende achterportieren (‘welcome doors’) die de instap vergemakkelijken. Opgelucht stellen we vast dat Ferrari zich niet heeft laten meeslepen in die onzinnige trend van steeds grotere infotainment-schermen. De bediening van het geheel vergt enige gewenning, maar je hebt in ieder geval nog steeds het idee in een auto te zitten met een indrukwekkend dashboard terwijl alle onzin is weggelaten; navigeren doe je bijvoorbeeld maar via je eigen app(s) op de telefoon. Hulde!
V12!
De machtige motor hangt bijna middenin de auto (half onder het dashboard!) en zorgt daarmee voor een perfecte gewichtsverdeling over de twee assen, die via de Power Transfer Unit adequaat van draaimoment worden voorzien. Met een inhoud van 6,5 liter en een vermogen van 725 pk bij 7800 toeren is dit twaalfcilinder-monument voor de klassieke kunst der motoren-bouw een bron van schier oneindige kracht en dus van ongekend rijplezier. Degenen die zich dit kunnen, willen en vooral durven te veroorloven in deze tijd, zijn zeer te benijden. Vooral ook omdat de fenomenale trekkracht van deze machine – van 1000 tot even voorbij de 8000 toeren – extreem efficiënt in snelheid wordt omgezet. Of je de manettino op het stuur nu in de stand sneeuw, regen, comfort, sport of ‘alle beschermengelen uit’ hebt staan, dankzij de tovenarij van Ferrari op het gebied van elektronisch gestuurde ondersteltechniek voelt de bestuurder m/v zich sowieso een held(in). Ook in de comfort-modus is de auto vrij stevig geveerd/gedempt, maar in combinatie met de lichte en vlijmscherpe besturing zorgt dit er juist voor dat je niet of nauwelijks voelt dat je met een auto op pad bent die meer dan twee ton weegt. Bijzonder knap.
Dus…
Als vijf ton toch echt (veel) te veel is, biedt Alfa Romeo wellicht uitkomst met de stijlvolle, 280 pk sterke Tonale PHEV Q4 voor ééntiende van dat geld!